آقای رئیس ، حضار محترم:
السلام علیکم
درابتدا مراتب تشکر وتقدیر خود را از بانیان این گردهمایی مهم اعلام می کنم و برای آنان وهمه دست اندرکاران اینگونه فعالیت های سازنده که هدف اساسی آنها تحکیم عوالم برادری، تفاهم وهمکاری است آرزوی موفقیت دارم.
درصحبت از روابط فیمابین کشورها، همواره سخن از اولویت ها پیش می آید واین اولویت ها هم علی القاعده با درنظر گرفتن منافع ملی هرکشوری ، ترتیب تسلسلی خویش را باز می یابند.
جمهوری اسلامی ایران با الهام از عقیده اسلامی ، نص قانون اساسی و رهنمودهای رهبری و با عنایت به موقعیت ژئوپلتیکی خود، اولویت های سیاست خارجی خویش را برپایه تحکیم مناسبات با همسایگان، مسلمانان ، کشورهای غیرمتعهد و سایرکشورهایی که با آنها منافع مشترک دارد، مستقر کرده است.
دنیای عرب ، بویژه هفت کشور عرب ساحلی خلیج فارس ( یعنی سلطنت عمان، امارات عربی متحده ، عربستان سعودی، قطر، بحرین ، کویت وعراق) که مرزهای آبی یا خاکی مشترکی با ایران دارند، با توجه به عناصر تحدید اولویت ، نخستین اولویت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران را تشکیل می دهد. زیرا مشترکاتی همچون دین و فرهنگ و تمدن نشات گرفته از آن، تاریخ مشترک ، وحدت جغرافیایی، انبوه منافع ملی مشترک و حتی وحدت خطر وتهدید که امنیت منطقه را درمعرض مخاطره قرارداده، کشورهای این منطقه را به هم مرتبط نموده و سرنوشت آنها را واحد ساخته است.
با تکیه براین زمینه فکری، جمهوری اسلامی ایران ضمن تلاش درجهت تنش زدایی واصلاح برداشتهای ناصحیحی که در برهه هایی از دو دهه اخیر متعرض روابط ایرانی – عربی گشته، به تحکیم ارکان اعتماد متقابل و تفاهم در راستای تحقق مشارکت کلیه کشورهای منطقه در اداره شئون حیاتی آن پرداخته و براین باور است که درجهان متحول امروزی که سالهای اخیر آن شاهد وقایع سهمگینی همچون پایان جنگ سرد و دگرگونی ریشه ای نظام بین المللی بوده، کشورهای منطقه ما همانند سایر مناطق جهان، نیازمند حرکت جدی تر به سوی همکاری های منطقه ای و دستیابی به چارچوب های مناسب برای تحقق توسعه دراین منطقه می باشند.
علقه اسلام که همه کشورهای عرب را اعم از همسایه و غیر همسایه به ایران پیوند می دهد، مورد اهتمام ویژه جمهوری اسلامی ایران بوده ودراین راستا، تقویت همبستگی اسلامی میان کشورهای مسلمان از دیدگاه ما ، اساسی ترین عنصر تامین جایگاه شایسته برای جهان اسلام درصحنه بین المللی است.
مسلمانان برآنند که با تمسک به عزت و حکمت اسلامی به همه فرهنگ ها و تمدن های بشری این پیام محبت را ابلاغ کنند که امکان همزیستی درکلیه تمدنها براحتمالات " تصادم" آنها فائق است. زیرا هدف متعالی همه فرهنگ ها و تمدن ها ، سعادت انسان است وهمین وحدت هدف می تواند همزیستی وهمکاری را در روابط فرهنگ ها وتمدن ها با یکدیگر جایگزین «تصادم» نماید.
آقای رئیس :
دراینجا لازم می دانم به ابتکار ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران جناب آقای خاتمی که ریاست اجلاس سازمان کنفرانس اسلامی را نیز برعهده دارند، مبنی براعلان سال 2001 به عنوان سال گفتگوی تمدن ها که مورد تصویب مجمع عمومی سازمان ملل متحد قرار گرفته ، اشاره کنم و خاطرنشان سازم که ما مسلمانان از این طریق با بسط روحیه تفاهم و ادارک متقابل میان تمدن های متنوع بشری ، به رسالت انسانی خود که اسلام برای ما درنظر گرفته است به بهترین وجه عمل خواهیم کرد.
وجود روابط حسنه میان ایران و کشورهای عرب، امری طبیعی و عکس آن غیر منطقی به نظر می رسد زیر با نگاهی سریع به تاریخ چهارده قرنی اسلام، ملاحظه می شود که ارتباط و مراوده میان ایرانیان و اعراب درهیچ زمانی قطع نشده است. اسلام پلهای ارتباط روحی را بین آنها برقرار نموده ودر چارچوب فرهنگ اسلامی ، خلاقیت ها وابداعات فکری ایرانیان درکنار سایر ملل مسلمان ، تمدن درخشان اسلامی را به بشریت تقدیم نمود. و مفاخری همچون ابن سیناها و رازی ها را به دانش بشری عرضه کرد.
درتاریخ معاصر ، بویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی (درسال 1979) ، احساسات اسلامی ملت مسلمان ایران فرصت بیشتری برای تجلی پیدا کرد و عوامل همبستگی روحی میان ایرانیان و اعراب، نمود بیشتری یافت. یکی از مهمترین موارد قابل ذکر دراین زمینه، پشتیبانی صادقانه ملت ایران از قضیه عادلانه ملت فلسطین بوده است.
طبعا" دشمنان امت اسلامی و معارضین روابط حسنه ایرانی – عربی که تقویت همبستگی اسلامی و بهبود روابط ایرانی - عربی را با منافع خاص خویش در تضاد می بینند، با تحمیل جنگ خانمانسوز هشت ساله ای برملتهای ایران و عراق و سعی درجهت ابراز این جنگ به عنوان منازعه عربی - فارسی، درصدد انهدام پلهای ارتباط روحی موجود میان ایرانیان و اعراب برآمدند.
مارشال عبدالحلیم ابوغزاله ( وزیرسابق دفاع مصر) درکتاب خود راجع به جنگ عراق با ایران که در سال 1994 منتشر شد، گفته است که زیانهای مالی فاجعه آمیز جنگ تحمیلی برای ایران و عراق، انگیزه اصلی و هدف اساسی شرق وغرب از وقوع این جنگ بوده و قدرتهای سلطه گر از این جنگ بهره های مالی فراوانی برده اند.
اما جنگ تحمیلی با تمام زیانهای فاجعه آمیز و جبران ناپذیر آن نتوانست روح برادری اسلامی را از وجدانها بزداید و ملت ایران دومین بحران خلیج فارس که به سبب اشغال کویت توسط ارتش عراق ( دوم اوت 1990) شکل گرفت، نه تنها با پشتیانی از استقلال و حق حاکمیت و تمامیت ارضی کویت، علاقه صادقانه خود را به حاکمیت قانون و صلح و ثبات درمنطقه به نمایش گذاشت، بلکه با پناه دادن به آوارگان عراقی که در سال 1991 زیر بمباران شدید ائتلاف بین المللی، سیل آسا روانه خاک ایران شده بودند، نشان داد که علو طبع و مناعت انسانی یک ملت متمدن و با فرهنگ چگونه متجلی می شود، ملتی که زخمهای عمیق گذشته نزدیک را مورد اغماض قرار داد و لقمه نان خود را با مردمی تقسیم کرد که هشت سال، جنگ ظالمانه ای با آن داشتند.
درهمینجا باید به این نکته هم اشاره شود و آن اینکه سیاست جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با کشور عراق همواره بر دفاع از استقلال و تمامیت ارضی و حق حاکمیت عراق بر سرزمین خود مبتنی بوده و آنچه برای کل منطقه خلیج فارس مورد نظر جمهوری اسلامی ایران است ، این است که همه کشورهای این منطقه در جوی از احترام متقابل، درجهت دستیابی به توسعه همه جانبه وتامین امنیت جمعی منطقه توسط خود کشورهای آن ، تلاش کنند.
آقای رئیس ، حضار محترم:
دربیان مختصر وضعیت امروزی روابط ایرانی – عربی می توان گفت که پس از اظهار عزم و اراده سیاسی مبنی بر توسعه و تحکیم مناسبات ایرانی - عربی که طی سالهای اخیر از هر سو ابراز گردیده، روابط ایرانی - عربی با تکیه برمحورهای :
· تنش زدایی
· اعتماد سازی وتحکیم اعتماد متقابل
· مشارکت همه کشورهای منطقه در پیشبرد امور آن
روزبه روز درحال توسعه و بهبودی است . امروز روابط ایرانی - عربی نه تنها در سطح روابط دو جانبه با کشورهای عربستان سعودی و کویت و سایرکشورهای جزیرة العرب درحال مستحکم ترشدن است، بلکه روابط جمهوری اسلامی ایران با کشورهای عرب شمال آفریقا نیز گامهای بلندی به سوی استحکام و مزید همکاری و تفاهم برمی دارد و این حقیقت را میتوان در احساسات توده های عرب واظهارات بسیاری از مسئولین عرب ملاحظه نمود، اظهاراتی که اغلب حضارمحترم آن را شنیده اند وازجمله آن اینکه بسیاری از مسئولین و صاحبنظران عرب ، ایران را عمق استراتژیک دنیای عرب می دانند ودراینجا به یکی از گفته های شیخ الازهر جناب آقای محمدسیدطنطاوی اشاره می کنم که ایشان از ضرورت عمق بخشیدن به روابط اعراب با جمهوری اسلامی ایران سخن گفته و خاطر نشان کرده اند که این امر به منافع عالیه جهان اسلام خدمت می کند.
اکنون با آغاز دوره جدیدی از روابط حسنه میان ایران و کشورهای عرب، برای فرزندان این منطقه روشن شده است که مهمترین مـدافع منافـع هـر منـطقـه ای ، ملتهای آن منطقه هستند و بیگانگان حتی اگر حسن نیت هم داشته باشند (که بعید است!) ، نمی توانند جدا از منافع ملی و خاص خود وارد عمل گردند.
درچنین فضایی، منطقه ما درحال حاضر شاهد فرصت بی نظیری جهت محقق ساختن توسعه همه جانبه و تحکیم مناسبات درهمه زمینه ها اعم از اقتصادی، بازرگانی ، سیاسی و فرهنگی است و پایگاه مردمی این امر از قبل فراهم بوده است.
درپایان ، ایرانیان و اعراب به حکم تاریخ و جغرافیا همسایه و برادر دینی یکدیگر بوده و در آینده نیز چنین خواهد بود. بنابراین با تکیه برهمین برادری و با اصل قراردادن اینکه با حسن نیت و صداقت می توان سوء تفاهم ها را به تفاهم تـبدیل نمود، ملتهای عرب و ایران می توانند منطقه ای خالی از تشنج و پویا در راه توسعه همه جانبه داشته باشند تا از نعمت های خدادادی که به این منطقه ارزانی شده است به بهترین وجه بهره برداری نمایند. انشاء ا…
متشکرم
