میلاد دردانه عالم خلقت بهانه عشق و رحمت حضرت ختمی مرتبت و تولد امام جعفر صادق رئیس مذهب امامیه را تبریک و تهنیت عرض می کنم.
این روز فرخنده به حق بهانه ای شده است تا گرد هم آئیم و آغازی مبارک برای  پاسداشت عظمت خالقان میراث مکتوب داشته باشیم.بزرگ مردانی با سختی و مشقت آثار علمی به جا گذاشتند و تاریخ علم را بارور کردند.
شاید بزرگترین خدمت و تمایل  ما به ودیعه به امانت نهاده شده حضرت محمد (ص) ، قرآن و عترت؛ که بدون شک عقول و فهم ما در درک و شناخت آن قاصر است،  این باشد که همت خود را بر این قرار دهیم تا میراث منتسب به قرآن و عترت آن بزرگوار را احیا و ترویج نمائیم. لذا امروز از این جهت انتخاب شد تا پیش از هر وجه دیگر عرضه و بیان این خواسته و آرزوی ما به ساحت مقدس آن حضرت و خاندان پاکش (س) باشد.
مراد و مقصود دیگر ما پاس داشت آن اندیشمندان و صاحبان فضل و کمالی بود که بی اعتنا به بهای مادی و معنوی تلاش خود، در کنج عزلت خویش یا  زاویه های حجرات و مدارس، و در گستره ای به پهنای « جهان ایرانی » بر پایه دو شاخصه تشیع و ایرانیت به تتبع و تفحص در میراث اسلامی و ایرانی همت گماردند. عالمانی که اینک دانش ما منت دار تعب و تلاش آنها است. نا مدعیانی که علم و اندیشه را به ما رساندند بی آنکه چون فردوسی به دنبال مزد خویش باشند. چه آنان که شهره سخن ورزی آنها پیش از خودشان به کاشغر می رسید چون سعدی، و یا آوازه تکفیر مفتیان و حاکمان بر علیه آنها در حمام های شهر پیچیده بود، چون ناصر خسرو معتزلی شیعی به هنگامی که خاک آلود عرض راه از قبادیان به ری قدم می نهاد.
باور داشتیم و داریم که اگر نیاکان متمدن و یکتا پرست ما در چهارده قرن پیش کلام وحی نازل شده بر لبان مبارک حضرت ختمی مرتبت  را برگزیدند و در مسیر تاریخ به خاندان مطهر و عترت پاک آن بزرگوار مهر بستند، ره خلاف نگزیدند و عمر را به بطالت نسپردند. پس ماموریت ما قدم نهادن در طریق همان سنت اجداد و نیای خود بود، که تا قلب در پیکر ما می تپد و قوت در کالبد ما باقی است در این مسیر ره می پوئیم و روزگار بد عهد را می گذرانیم.
اگر هنر گذشتگان بر این بود که پدیدآورنده فرهنگ و تمدن اسلانمی – ایرانی باشند، وظیفه ما است که اگر نمی توانیم به سلک آنها در آئیم، پس مروّج این میراث در بهترین وجه آن و با بهره گیری از تمام صاحبان تجربه و نظر باشیم. در این مسیر دوستانی با یری و یاوری خود دست گشوده مرا به گرمی گرفتند و از طی این یکسال و اندی با راهنمایی و تلاش من را ما نمودند و در قالب امنای این گنجینه سازه ای را شکل بخشیدند که امروز و به یمن ولادت امام مذهب جعفری، تولد یافت.
پس از سالها تلاش در صحنه اجتماع، فرهنگ و سیاست بهتر آن دیدم که عطای این خرقه پشمینه آلوده را به لقای آن برتری بخشم و به تاسی از آن بزرگانی که در مجاز به خلق آثار پرداختند، با حضور مجازی در عرصه فرهنگ کشور ایران و مردم شیعه آن ادای وظیفه نمایم. پس اکر همتی بود وتوفیق رفیق، گام نخست ما از ترویج فرهنگ ایرانی این مجموعه است که انشالله با پیوستن زنجیره های باقی ناگسستنی گردد.
جهان ایرانی مشحون از تلاش سترگ عالمان و دانشوران فرهیخته ای است که در آن با اثار و ماثر خود عظمت فرهنگ و تمدن اسلام و ایران را رسم کردند. تاریخ علم بر نیم نگاهی فضیلت های ماندگار بزرگان این جهان نمی تواند وصف کننده و توصیف گر حقیقت و عظمت آن باشد.
ما در آغاز و در مقدمه این فکر و اندیشه قرار داریم. اکنون که با همت و تلاش بزرگانی در ایران و دنیای اسلام که سخاوتمندانه و بزرگ منشانه تلاش خود را صرف تحقق در این اقدام مبارک کرده اند دستانشان را بوسه می زنیم و به همت بلندشان سلام و درود می فرستیم.بی تردید نهادهایی چون کتابخانه های ملی و مجلس شورای اسلامی و آستان قدس رضوی و مجموعه نفیس محظوظات شادروان ایت الله مرعشی نجفی و دائره المعارف اسلامی تلاشی وافر نمو ده اند و این تلاش سترگ را ارج می نهیم.
از تلاش همه همکاران عزیزم به ویژه برادر ، دوست و همکار با فرهنگ و مخلصم آقای سید علی موجانی و استاد گرامی جناب اقای جابری زاده که با شعفی وصف ناپذیر تلاشی وافر کرده اند قدر دانی میکنم. از حضور همه بزرگانی چون جناب اقای حسین کمالی، دکتر حسن انصاری(فرهنگ)، جناب مهندس عباس ایروانی که در ان راه به ما کمک کرده اند سپاسگذاری می نمایم. حضور همه حضار معظم به ویژه علامه بزرگوار سید محمد خاتمی که موسس فکر فرهنگی در ایران هستند را در این جمع به فال نیک میگیرم و عرض می کنم:
نقش ما گو ننگارند به دیباچه عقل               هرکجا نامه عشق است نشان من و توست