هفتم ژانویه ٢٠١٥ میلادی، فرانسه با عملیات تروریستی تلخی روبه رو شد و دفتر مجله شارلی ابدو مورد حمله خونینی قرار گرفت که این کشور را در شوک فرو برد. اما این پایان ماجرا نبود و این عملیات در روزهای بعد نیز ادامه پیدا کرد. در روز هشتم ژانویه دو ماشین بمب گذاری شده در ویل جوئیف ville juife منفجر شدند.
متعاقب آن در حومه پاریس نیز یک پلیس زن فرانسه کشته شد. در روز نهم دوست برادران تروریستی که عامل اصلی حمله به دفتر مجله فکاهی فرانسوی بودند، به سمت فروشگاهی که مربوط به یهودیان است در شهر ون سن در حومه پاریس حمله کرده و جمعی از مردم بی پناه را گروگان گرفته در نهایت این حادثه در ساعت ٥ بعداز ظهر روز جمعه با کشته شدن گروگانگیر و چند نفر دیگر به پایان رسیده است. برادران کواشی (سعید و شریف) در همین حین در چاپخانه یی اقدام به گروگانگیری کردند که آنها نیز در حمله نیروهای پلیس به محل گروگانگیری کشته شدند. دولت فرانسه همه نیروهای خود را به صورت آماده باش کامل درآورد. ١٨٠٠نیروی مخصوص از گارد ویژه پلیس فرانسه در این حادثه به صورت کامل وارد صحنه شدند.
به دستور رییس جمهور سوسیالیست فرانسه ناو جنگی شارل دوگل به سمت خاورمیانه به حرکت درآمده است. حرکت نمادینی که منجر به تقویت روحیه ناسیونالیسم فرانسه می شود. طی این چند روز همه اقوام و بستگان تروریست ها به صورت تحت الحفظ در مکانی نزد پلیس نگهداری می شوند که نیروهای امنیت داخلی و خارجی فرانسه بتوانند اطلاعات خود را از تروریست ها، وابستگی آنها و ایدئولوژی آنها کسب کنند. بی تردید تعداد تروریست ها و دستگیر شدگان بیش از آنچه فکر می شود خواهد بود.
گروگانگیران و تروریست ها با حرکات تحریک آمیز در پی آن بوده و هستند که خود را نماد و سمبلی معرفی کرده و نتیجه عمل خود را رفتن به بهشت قلمداد کرده اند. آنها در این حرکت انتحاری با الهام از التقاط دینی و مفاهیم افراطی و انحرافی با القائات دروغین در جهت فریب افکار عمومی برآمده اند. آنچه در مقدمه آمد توضیحات واقعه ٧ تا ٩ ژانویه ٢٠١٥ فرانسه است. نخبگان و سیاستمداران و صاحبنظران و احزاب فرانسه و دولت های اروپایی همه به حمایت دولت سوسیالیست فرانسه آمده اند. البته به استثنای احزاب افراطی راستگرای ماری لوپن که دارای عقاید تند افراطی علیه جهادین، مسلمانان و دین و مذهب هستند و به سیاست های دولت با نگاه انتقادی می نگرند و معتقدند قانون اعدام مجددا باید در فرانسه بازگردد.
دولت آقای اولاند در وضعیت اسفباری قرار دارد. طی چند انتخابات گذشته کرسی های استان ها، شهرها و مجلس سوسیالیست واگذار شده است و انتقادات شدیدی به دولت سوسیالیست فرانسه وارد شد.
این واقعه با وجود آنکه حادثه تلخ و جانکاهی بود ولی بیشترین کمک را به وضعیت کنونی دولت سوسیالیست فرانسوا اولاندکرد و همگرایی جدی در میان نخبگان، آزادی خواهان، مردم، احزاب و دولت های دیگر اروپایی ایجاد کرده است تاجایی که یکشنبه یازدهم ژانویه به دعوت اولاند یکی از بزرگ ترین راهپیمایی های تاریخ فرانسه صورت خواهد گرفت. بسیاری از سران اروپا به اتفاق آحاد مردم در این راهپیمایی شرکت می کنند. اولاند اینک خود را آماده می کند تا باقدرت کامل از مهم ترین چالش رودرروی فرانسه امروز یعنی امنیت و همگرایی اروپایی در پی اجماع سازی به نفع دولت و سیاست برای قدرت آینده خود بهره برداری کند.
این اتفاق موهبتی برای دولتی در زوال بود که همه پایه های ناسیونال فرانسه را معطوف به خود ساخته است. اما فرانسه خود را در یک جنگ و ستیز جدی با تروریزم کور افراطی می بیند. لذا حداقل برای چند سال مهم ترین مقوله همچنان اقتدار، قدرت، امنیت، همگرایی ملی، اجماع سازی بین المللی، اروپایی خواهد بود. آنچه مهم است آسیب رفتار گروهک های تروریستی است که اینک شاهد سرریز آن در اروپا هستیم.
چند سالی است که نیروهای تندرادیکال و داعش تحت الحمایه برخی کشورهای عرب و سازمان های امنیتی تباهی، سیاهی، بدبختی و نگون بختی را برای مردم منطقه به وجود آورده اند و نتیجه بی تفاوتی به این پدیده شوم تروریزم و هدفدار، زمینگیر کردن مردم و امنیت است. سرریز شدن تروریزم کور در پاریس نشان جدی از خطراتی که آینده امنیت اروپا را در برخواهد گرفت، دارد. سازمان ملل، اتحادیه اروپا، پارلمان اروپا، شورای سیاسی-امنیتی اتحادیه اروپا باید کلیه مناسبات دوگانه نسبت به کشورها و دولت های حامی تروریزم القاعده-داعش را کنار بگذارند و پدافند تروریزم مناسب ایجاد کنند.
اکنون بسیاری از نخبگان فرانسه از جمله مسلمانان ضمن حرمت نهادن به آزادی بیان، حقوق بشر و ارزش های دموکراسی در پی یک همگرایی جدی هستند که تروریزم آزادی بیان را نشانه رفته است. کلیه طرفداران آزادی بیان تصمیم گرفته اند تا مجله شارلی ابدو در هفته پیش رو با تیراژ یک میلیون نسخه چاپ شود تا حریم دموکراسی و آزادی بیان حفظ شود.
آنچه در میان مسلمانان این حادثه بازتاب گسترده یی داشته است این بود که طی این چند روز به سه مسجد مهم در فرانسه و به برخی از مسلمانان نیز حملاتی صورت گرفته است. اکنون اسلام، دومین دین رسمی فرانسه است. نسل اول، دوم و سوم مهاجران مسلمان اکنون به عنوان قدرتمند ترین اقلیت جامعه فرانسه دارای شان و منزلت اجتماعی است. ضمن همدردی با خانواده قربانیان، رسما اعلام برائت از وضعیت فرانسه کرده اند. دولت فرانسه به خوبی می داند اقتدار و امنیت با تلاش مشترک جمعی به دست می آید و مهم ترین چالش امروز فرانسه چالش مناطق تروریزم خیز تحت سلطه دولت پاریس است.
آحاد متفکران مسلمان با برخورد تند تروریزم نسبت به برخی گروه های افراطی فرانسه موضع جدی دارند و با استدلال حقوقی-تاریخی معتقدند مسلمانان هم مثل مسیحیان و یهودیان هویت فرانسوی دارند. ارزش ها و فضیلت های فرانسه را پذیرفته اند و دلیلی ندارد که تکرار واضحات کنند. آنها با رد و اعتراف گیری از سران مسلمان جامعه فرانسه معتقدند که در امریکا آنگاه که گروه های افراطی K. K. K به نام مسیحیت و کلیسای مسیحی، سیاه پوستان را قتل عام می کردند مگر کدام کلیسا و جامعه مسیحی در ماجرای Ku-Klux-Klan لزومی به ابراز عقیده می دید ما هم علاوه بر اینکه هرماجرای تروریستی را محکوم می کنیم، ضرورتی به مخالفت و ابراز عقیده نمی بینیم.
در هر صورت خرد جمعی در میان مردمان متعهد و با فرهنگی چون فرانسه به بررسی وضع فرانسه نیازمند بازنگری جدی در مقابله با تهدیدات است. مقابله با تهدید جان، مال، ناموس مردم یکی از فریضه های جدی است که دولت، مردم و نخبگان جامعه باید درک کنند. امروزه امنیت یک فضیلت جهانی است؛ این گونه نمی شود تلقی کرد که تروریست خوب و بد وجود دارد. تروریسم بد است و برای امنیت همه مردم چه در امریکا چه در آفریقا چه اروپا و چه آسیا، چه در دنیای مسلمان، چه یهودی، چه مسیحی نیازمند برخورد جدی است. اگر به علت موجود و پدیده تروریزم نگاه جدی می شد امروز شاهد این وضعیت در اروپا نبودیم. مقابله با رادیکالیزم بی هویت که مذهب و دین را به گروگان گرفته است، نیازمند هوشمندی در رفتار و عمل است.
