یکشنبه شب هفته گذشته، رخداد بزرگ و حادثه سترگی برای جهان هنر  و نقش ایرانیان  پدیدار شد. آری اکادمی هشتاد و چهارم هنرها و علوم سینمایی ایالات متحده ، اسکار را به فیلم ایرانی «جدایی نادر از سیمین» برای بهترین فیلم زبان خارجی اعطا کرد. این نخستین باری است که یک فیلم ایرانی چنین جایزه معتبری را از آن خود می کند. در سال 1997، « بچه های آسمان» یک فیلم ایرانی دیگر، در بین 5 فیلم  برگزیده خارجی نامزد شد اما برنده این افتخار نشد.

«جدایی نادر از سیمین» با فیلمنامه و کارگردانی اصغر فرهادی، با مشکلات درونی یک زوج دست و پنجه نرم می کند که در روند جدایی قرار دارند و بر شکاف کنونی سنت – مدرنیته در ایران تکیه می زند. این فیلم برای بهترین فیلمنامه اسکار نیز نامزد شده بود، اما در این دسته به پیروزی نرسید.

چیستی و چرایی این موفقیت های فکری و فرهنگی و علمی و هنری در چیست؟ در نهاد و ذات مردمان این سرزمین  چه گوهر واکسیری نهاده شده است؟

از زمان وقوع انقلاب اسلامی سال 1979، تمام حوزه های هنر و فرهنگ رشد قابل متنابهی داشته اند. استقلال و آزادی افکار و اندیشه ها رشد یافته و بلوغ فکر ایرانی هم چون گذشته تاریخ پر افتخار مردان فکر ساز این سرزمین با الهام از تمدن واندیشه هویت ملی و دینی به اوج و به شکوه رسیده است. صنعت فیلم در ایران  نه تنها پیشرفت قابل ملاحظه ای داشته، بلکه توجه زیادی را چه در داخل و چه در خارج از کشور به خود معطوف کرده است. شماری از فیلم های ایرانی در فستیوال های بین المللی مشهور فیلم جوایزی دریافت کرده اند. «جدایی نادر از سیمین» پیش از کسب جایزه اسکار، جایزه های با اعتبار فستیوال فیلم برلین و گولدن گلوب را نیز به خود اختصاص داده بود.

امروزه نام ایران در رسانه های بین المللی بیشتر در ارتباط با نفت و سیاست مورد توجه قرار می گیرد. ایران هراسی به طور فزاینده ای به جوامع به خصوص در جهان غرب تزریق شده و سیاستمداران در پی ایجاد چهره غیر واقعی از کشور هستند تا شرایط را بحرانی و موقعیت مردم و زندگی ایشان را آشفته و پر بیم و حرمان نشان دهند.  عقل سلیم انسانی به همه دل های پاک و ذهن های پرسش گر صادقانه توصیه می کند که بایست سره را از نا سره تشخیص داد. گردشگران خارجی که برای نخستین بار از ایران بازدید می کنند، به خوبی می توانند احساس خود را پیش از سفر به کشور و پس از تجربه جذابیت های ایران و میهمان نوازی مردم این کشور مقایسه کنند. داستان های منفی و  یک­طرفه در مورد ایران در غرب به خصوص در رابطه با فعالیت های صلح آمیزش چنان  با دروغ و افترا و تهمت گسترانیده شده و تصویر کشوری آمیخته با هرج و مرج و خشم  را ارائه می دهد که در صدد است همه دنیا را با تسلیحات هسته ای اش نابود کند.

به­ همین دلیل است که بیم و ترس و نکبت و حقد وحسد در ذات استمار به گونه ایی اپیدمی و ویروس الوده خود را منتشر میکند که با توفیق ملت بزرگ با آن عطف بلند تاریخی سر سازگاری ندارد یا در پی تخفیف دست­آوردهای علمی وتکنولوژیک هستند و یا در موج و جو بد بینی، نیات پیشرفت یک ملت وارونه حقیقت را جلوه میدهند و یا گلوله های خشم وخفت خویش را در ترور بهترین فرزندان انسانیت هدف قرار داده اند. نیت و جنس تلخ این زبونی یکی است، اما با هویتی متفاوت و با شمایی دیگر. آن­روز که دانشمند کهنسال ایرانی بهترین درمان سرطان خون را کشف کرد و دانشگاه های نامدار ایالات متحده و اروپا و همه اقصی نقاط جهان در هیبت این توفیق علمی انگشت به دهان ماندند و آن­روز که دانشمندان جوان ایرانی بر علوم هوا فضا تسلط پیدا کردند و آن­گاه که متخصصان برجسته ایرانی توفیقات شگرفی در سلول های بنیادین بدست آوردند، آن­زمان­که خواجه نامدار در رصد خانه مراغه و یا رازی در کشف الکل و حکیم وفیلسوف ابن سینا و فارابی جهان را مفتون وشیفته علم خویش ساختند، ایرانیان در استمرار تاریخ وپیوند با جهان علم وتاریخ علم همداستان بودند. نسل امروز ایرانی نیز علیرغم همه شیطنت ها در جستجوی جایگاه رفیع خود کوشش میکند  .

« جدایی نادر از سیمین» تلاشی است برای نشان دادن این نکته به کل جهان که با وجود تحریم های شدید و 

مشکلات اقتصادی و تبلیغات سوء که وجود دارد، ایران می تواند تصویری لطیف از طریق فرهنگ غنی خود ارائه دهد. این مساله به طور شیوایی پس از دریافت جایزه اسکار توسط اصغر فرهادی مورد اشاره قرار گرفت. «در زمانی که سخن از جنگ در میان است، ارعاب و پرخاشگری بین سیاستمداران رد و بدل می شود، نام کشور آنها ، ایران، از طریق فرهنگ باشکوهش در اینجا مطرح می شود، فرهنگی غنی و کهن که در زیر غبار سنگینی از سیاست ها پنهان شده است.»

ایران کشور هزار و یک شب و خاطرات خوش افسانه وار است. سر سازگاری با جنگ وخشونت ندارد. دوست­دار صلح پایدار وعدالت  است و ایرانیان از باب احترامی که برای تمامی فرهنگ ها قائلند به خوبی شناخته می شوند. ایران معاصر هیچگاه به دنبال جنگ با همسایگانش نبوده و در عین حال مورد تجاوز واقع شده است. ایرانیان مخالف تحمیل میل و اراده خود بر دیگران هستند و اثبات کرده اند که در مخالفت با هر شکلی از سلطه و تجاوز ثابت قدم هستند.

گفت­ وگو، بهترین وسیله ای است که می توان از طریق آن بر مشکلات و سوء تفاهم ها چیره شد. زبان تهدید و ارعاب موقعیت را پیچیده تر کرده و حل مشکلات جاری را نیز دشوارتر می کند. تبادل فرهنگی و گفت­ وگو بین مذاهب و تمدن ها به جای ترویج عداوت و دافعه، صلح و آسایش بیشتری برای کل جهان به ارمغان می آورد