سلام و درود بر فخر ملت ایران ملک پاسبان حضرت امام رضا علیه السلام امشب دنیای اسلام مفتخر است که وجود نازنین امام هشتم (ع) برطبق قول مشهور در تاریخ 11 ذیقعده سال 148 در مدینه چشم به جهان گشودند .
از پدر و جد بزرگوارشان نقل است : خداوند عز و جل، دادرس و فریادرس این امت است و نور و فهم و حکم این امت را که بهترین مولود است از حضرت امام کاظم موسی بن جعفر امام علیه السلام پدید خواهد آورد .
.حضرت رضا (ع) نه تنها به علم و دانش شهرت داشتند بلکه آثار علمی و کلامی ایشان یکی از مهم ترین متون کلاسیک جهان تشییع است 
ایشان که از منبع وحی، سیراب و دروازه شهر علم و حکمت نبوی کلام علوی بودند، بر همه دانشمندان و اعاظم علما و فقهای وقت برتری داشتند و در تمام مجالس بحث وفحص و مناظره های علمی نه تنها غالب می آمدند و همگان به قصور فهم و دانش خویش در برابر این دریای بی پایان اعتراف می نمودند .
.در تمام احادیث و روایات معتبر علمای شیعه و علمای اهل سنت از سجایای اخلاقی و عظمت و معیار های رفتاری به نیکی یاد میکردند و آن حضرت در تمام مباحثات و مناظرات خود هیچ گاه سخنی را قطع نمی کردند .
در حضور دیگران پای خود را دراز نمی کردند و هر گاه چون سفره غذا را می گستراندند، با تمام خدمت کاران خود بر سر سفره حاضر می شدند و غذا می خوردند و از هر غذایی که در سفره بود، بهترین قسمت آن را جدا کرده، برای مستمندان می فرستادند .
بسیار صدقه می دادند و این کار را بیشتر اوقات در تاریکی شب به انجام می رساندند .
یکی از مهمترین اتفاقات تاریخی مسئله ولایت عهدی حضرت امام رضا علیه السلام است که مشهور مباحثات تاریخی مورخان نیز می باشد. موقعیت اجتماعی و پایگاه عظیم فردی او مهمترین چالش نظام استبدادی بیدادگر شده بود. مأمون، خلیفه عباسی، که از زیرک ترین وهوشمند ترین خلفای تاریخ اسلام بود در صدد مهار قدرت امامت و خطر عظیم نفوذ ال الله ، که محمل عظیم و امید افرینی برای رهایی مردم از ظلم خلفای ان دوران شده بود ، بگونه دیگری بر امد او مسیری دیگر برای مهار بر گزید و از راه نفوذ امام برای مهار قدرت امام  و با سیاستی ماهرانه، وارد شد و امام را در پنهان بزور و در اشکار مدعو خویش به خراسان طلبید .
مامون با لطایف الحیل ابتدا خواست خود را از خلافت عزل کند و امام را به این مقام منصوب کند . هدف او فریب مردم و تنزل جایگاه عظیم إمامت که منصبی الهی بود را با مقیاس دو جایگاه خلافت و امامت چنین وانمود کند که لازم نیست خلیفه را پیامبر و ائمه- صلوات الله علیهم- از جانب خداوند معرفی کنند، بلکه او نیز می تواند چنین کند و امام را نیز طالب حکومت معرفی کند .
هدف دیگر او سر کوب و مهار انقلاب ها و شورشهایی که در اطراف مملکت اسلامی توسط سادات رهبری و محبان اهل بیت بود را مهار و خاموش سازد زیرا اگر بزرگ خاندان تشیع و رهبر آنان با حکومت سازش می کرد، بقیه نیز مهر سکوت بر لب می زدند .
امام در پاسخ درخواست وی فرمود: اگر خلافت را خداوند برای تو قرار داده است، جایز نیست آن را به دیگری واگذار کنی و اگر خلافت از آن تو نیست، پس نمی توانی تفویض کنی .
مأمون با شدت هر چه تمام تر اصرار می کرد و سعی داشت امام را به قبول این امر وادار کند، ولی آن حضرت نمی پذیرفتند .
سرانجام مأمون گفت: اگر خلافت را نمی پذیری، پس ولایتعهدی مرا بپذیر! بین امام و مأمون سخنانی رد و بدل شد و امام به مأمون فرمود: من می دانم غرض تو چیست .
مأمون گفت: غرض من چیست؟ فرمود:تو می خواهی به مردم وانمود کنی که علی بن موسی الرضا دنیا را ترک نکرده بود، بلکه دنیا او را ترک کرده بود و اکنون که توانست به دنیا دست یابد، ولایتعهدی را قبول کرد .
مأمون گفت: شما پیوسته سخنان ناگوار می گویی و از قدرت و خشم من در امان مانده ای .
به خدا قسم، اگر ولایتعهدی را نپذیری، گردنت را می زنم! امام فرمود: خداوند نفرموده است که من خود را به هلاکت افکنم و اگر مجبور باشم، قبول می کنم، به شرطی که کسی را عزل و نصب نکنم و هیچ رسم و سنتی را بر هم نزنم و قانون جدیدی وضع نکنم و تنها از دور بر امر خلافت نظر کنم و مأمون پذیرفت .
این واقعه در روز پنچم رمضان رخ داد و روز بعد مأمون از اطرافیان و مردم برای ایشان بیعت گرفت و از آن پس، خطیبان و سخنرانان نام امام رضا (ع) را در سخنرانیها با عنوان ولیعهد مسلیمن ذکر می کردند .

بیان ولایت عهدی امام اقبال آحاد مردم از ایشان، بیعت با حضرتش و کیفیت این بیعت، حسادت سیستم سیاسی و امنیتی خلافت عباسی، کینه مأمون و شهادت أن حضرت از مهمترین وقائع تاریخ سیاسی اسلام و ایران است که در این مختصر نمی گنجد.

من این روز فرخنده را به همه مردم و به شما دوستان فیس بوکی تبریک عرض میکنم واگر روزی زنده باشم از توجه اهل کتاب، مسیحیان عزیز و کلیمان محترم و زرتشتیان با صفا و مناسبات ها و اعجاز آنحصرت وتوجه به همه إنسانیت حتما مطالبی را تقدیم خواهم کرد

منتشر شده در فیس بوک