انتخابات هفتم اسفند 94 چونان برگ زرینی در کارنامه آزادی‌‌خواهی و مشارکت سیاسی مردم ایران ثبت خواهد شد. انتخاباتی که حاکی از اشتیاق و اعتقاد مردم به دخالت در سرنوشت خود و معنادهی به مردم‌سالاری نظام جمهوری اسلامی است که سرشت و سرنوشت مردم را به خودشان واگذار کرده و چرخش قدرت در آن، از طریق صندوق‌های رأی امکان‌پذیر است؛ چنین انتخاباتی فارغ از نتیجه‌اش و گرایش منتخبان آن را باید مرهون رهبر معظم انقلاب اسلامی دانست که با رهنمودهای هوشمندانه‌شان این حق بزرگ را بارهاوبارها یادآوری فرمودند و با تأکید بر حق‌الناس‌بودن رأی مردم، آنها را به صحنه فراخواندند. تعمقی در بیانات سکان‌دار انقلاب درباره انتخابات، ما را به دو کلیدواژه هدایت می‌کند؛ یک اینکه «انتخابات یک نفس تازه‌دادن به ملت ایران است» و پیرو همین تأکید فرمودند حتی آن کسانی که نظام را قبول ندارند، برای حفظ اعتبار کشور بیایند در انتخابات شرکت کنند. دومین کلیدواژه این است که ایشان گرچه انتخابات را موضوعی در نهایت پراهمیت خواندند اما خاطرنشان کردند این مسئله با همه اهمیتش، مقطعی است و آنچه بعد از چند هفته باقی می‌ماند، مسائل اساسی کشور ازجمله مقاوم‌سازی اقتصاد است.
پاسخ مردم به این دعوت رهبر معظم‌شأن با حماسه هفتم اسفند رقم خورد که چند پیام داشت:
اولین پیام مردم این بود که قائل به مشارکت خود در ساختن فردایشان هستند و آن را بیمه‌کننده سرزمینی می‌دانند که حضور و ایستادگی، آن را تبدیل به جزیره ثبات در دریای متلاطم جنگ و خشونت منطقه خاورمیانه کرده است...
پیام دوم مردم این است که باوجود رویه‌ای که شورای نگهبان پیش گرفته بود و بسیاری از چهره‌های ارزشمند انقلابی و مدیران باسابقه و جوانان خوش‌آتیه را با نظارت استصوابی رد کردند اما آنها ناامید و مأیوس نشدند و با تغییر در سطح خواسته‌هایشان به نیروهایی اقبال نشان دادند که مورداعتماد بزرگان اصلاحات بودند. شاید این پیام به شورای نگهبان باشد که با ممانعت از حضور نامزدها از شرکت در انتخابات، جریانات فکری و مطالبات اصلاح‌گرایانه ملت ایران را نمی‌توان از حضور و نقش‌آفرینی بازداشت. گرچه در این دوره از انتخابات، حقوق بسیاری از افراد به ناحق تضییع شد و تضییقاتی بر سر راه جریان اصلاح‌طلبی ایجاد شد اما آنها با تزریق امید نگذاشتند جمهوریت نظام مخدوش شود و بزرگ‌منشانه نگذاشتند اختلافات، میدان انتخابات را بی‌رمق کند بلکه به فرموده رهبر معظم انقلاب، «با نفسی تازه به صحنه انتخابات آمدند تا حرفی تازه بزنند و جهان تازه شود.»
پیام سوم مردم ایران خطاب به دولت تدبیر و امید بود که مردم با همت خود، خانه ملت را برای خدمت دولت آماده‌تر کردند تا با رفع موانع، برنامه‌های این دولت برای رفع مشکلات متعدد معیشتی، سیاست خارجی، اجتماعی و... برطرف شود.
پیام چهارم مردم خطاب به کلیه نهادهای نظام بود که صدایشان را بشنوند و بدانند این مردم دلبسته انقلابند و در روز انتخابات چهره‌های ثابت‌قدم انقلاب را برمی‌گزینند.
حماسه این مردم بهترین تجلی سالی بود که به نام «دولت و ملت، همدلی و هم‌زبانی» مزین شده است. این مردم مردم‌سالاری را می‌خواهند و صندوق‌های رأی را تجلی‌گاه اصلی آن می‌دانند، این مردم شایسته بهره‌گیری از حداکثر حقوق شهروندی هستند که فقط در مطالبات سیاسی و اقتصادی محدود نمی‌شود، بلکه دامنه‌ای به فراخنای حقوق زنان و کودکان، حل مشکلات فرهنگی و اجتماعی و حتی حفظ محیط زیست ما دارد.
امروز نوبت پاسخ‌دادن به این حماسه مردم است و نوبت تکریم خواست اکثریتی که خواهان تحول هستند. هر دوره از انتخابات باوجود همه اهمیتش در مسیر تاریخی ملت ایران، امری مقطعی است و فضای انتخاباتی تا زمانی که برگه‌های رأی در صندوق‌های آرا می‌افتند، عمر می‌کنند و پس از آن با هر نتیجه‌ای که برآیند این برگه‌ها نوید دهد، دوره‌ای دیگر آغاز می‌شود که شرط لازم حفظ آن از آفت‌ها و آسیب‌ها، رعایت اخلاق است؛ چه آنها که به هر دو مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری راه یافتند و چه آنها که توفیق انتخابات داشتند، امروز در یک آرمان مشترک هستند و این تلاش برای ساختن و پاسخ به مردمی است که نجیبانه و در سکوت صندوق‌ها، غوغای مردم‌سالاری و حقوق شهروندی و تغییر وضعیت زندگی خود را به گوش جهانیان رساندند و باید به این غوغای غیورانه در قالب قوانین قدرتمندانه در جهت صلاح و فلاح آنان پاسخ داده شود.